-
1 πυρετός
πυρετός, ὁ, brennende Hitze, Glühhitze; vom Sirius sagt Hom. φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν, Il. 22, 31; – gew. Fieberhitze, Fieber, Ar. Vesp. 1038 u. in Prosa, wie Plat. Phaed. 105 c.
-
2 πυρετός
πυρετός, ὁ, brennende Hitze, Glühhitze; gew. Fieberhitze, Fieber -
3 ληξι-πύρετος
ληξι-πύρετος, das Fieber stillend, hemmend, Medic.; auch ληξοπύρετος, vgl. Lob. zu Phryn. p. 771.
-
4 ἀ-πύρετος
ἀ-πύρετος, ohne Fieber, Luc. Philops. 25; neben φλέγμ' οὐκ ἔχων Antiphan. Ath. II, 60 d.
-
5 ῥῑγο-πύρετος
ῥῑγο-πύρετος, ὁ, ein Fieber mit heftigem Frostschauer, Hippocr.; bei B. A. 42 τὸ καλούμενον ῥιγοπύρετον.
-
6 hemitritaeus
hēmitritaeus (-os), ī, m. (ἡμιτριταιος πυρετός), I) das halbe Tertianfieber, Mart. 2, 40, 1. Ser. Samm. 491. Th. Prisc. 4. f. 314b. Plin. Val. 3, 1, 2: hemitritaeo laborare, Cypr. de sing. cler. 9: maiore hemitritaeo aegrotare, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 22, 133: hemitritaeo pariter arrepti, Hieron. vita Hilar. 14. p. 35, 5 M. – II) übtr., mit dem halben Tertianfieber behaftet, Mart. 4, 81, 3.
-
7 πυρέτιον
-
8 παρ-ενήνοθε
παρ-ενήνοθε, dabei oder daran sein, daran haften; Ap. Rh. 1, 664 ἡμετέρη μέν νυν τοίη παρενήνοϑε μῆτις, unser Rathschluß war dabei ein solcher; Orph. Lith. 628 εἰ κρυερὸς μάρπτων πυρετὸς παρενήνοϑε γυίοις. Vgl. ἐπενήνοϑε u. κατενήνοϑε.
-
9 περι-οδίζω
περι-οδίζω, periodisch sein, nach gewissen Zeitkreisen wieder eintreten, πυρετός, Galen.
-
10 πῦρ
πῦρ, τό, gen. πυρός, im plur. nach der 2 Declination, τὰ πυρά, τοῖς πυροῖς, das Feuer; πυρὶ φλεγέϑοντι, Il. 21, 358; ἀΐδηλον, ἀκάματον, ϑεσπιδαές, δήϊον u. ä. (s. diese Wörter); πῠρ μέγα καιόντων, anzünden, 8, 521; auch πῠρ δὲ Μενοιτιάδης δαῖεν μέγα, 9, 211, u. öfter; u. pass., ἐπεὶ κατὰ πῠρ ἐκάη, da das Feuer niedergebrannt war, 9, 212; bes. das Feuer des Scheiterhaufens, dah. die Leichenbestattung, ἵνα πυρὸς λελάχωσι ϑανόντα, 15, 350. 22, 342 u. öfter, daß sie den Todten theilhaftig machen des Feuers, ihn bestatten; vgl. διδόναι τινὰ πυρί, Her. 1, 86; auch das Opferfeuer, oft bei Hom.; ἐν πυρὶ γενέσϑαι, in Feuer aufgehen, d. i. zu Rauch werden, zu nichte werden, Iliad. 2, 340; πυρά, die Wachtfeuer, 8, 509. 554. 9, 77. 10, 12; πῠρ πνέειν, Feuer schnauben, Pind. Ol. 7, 71 u. A.; vom Blitz, κεραυνὸν ἀενάου πυρός, Pind. P. 1, 6; Tragg. oft: ἐπ' ἐσχάρᾳ πυρός, Aesch. Eum. 108; u. plur. vom Opferfeuer, ἐν πυροῖσι κνισσωτοῖς, Ch. 478; πῠρ ἀνάψουσιν ϑεοῖς, Eur. Or. 1137; von Fackeln, εὔϊόν τε πῠρ, Soph. Ant. 953; vom Blitz, παλτῷ ῥίπτει πυρί, 131; τὸ πῠρ ἐγρήγορεν, Ar. Lys. 306; διὰ τοῠ πυρὸς βαδί. ζειν, 133; – das Feuer als Element, ἐκ γῆς καὶ πυρὸς μίξαντες, Plat. Prot. 320 d, vgl. Legg. X, 889 b; etwas Sprichwörtliches haben die Verbindungen βασανίζοντες πολὺ μᾶλλον ἢ χρυσὸν ἐν πυρί, Rep. III, 413 e; φεύγων ἂν καπνὸν δουλείας εἰς πῠρ δεσποτείας ἂν ἐμπεπτωκὼς εἴη, II, 379 c, εἰς πῠρ ξαίνειν, Legg. VI, 780 c; τὰ πυρά, Wachtfeuer, Xen. Hell. 1, 6, 20 u. sonst; διὰ πυρὸς ἰέναι, durchs Feuer laufen, sich freiwillig in die größte Gefahr begeben, Mem. 1, 3, 9, vgl. Conv. 4, 16; πῠρ ἐμβάλλειν, Pol. 5, 8, 9, der auch vrbdt ἐλϑὼν εἰς τὰς πράξεις ὥςπερ εἰς πῠρ, 33, 9, 3, u. wie ἡ ἐκ πυρὸς βάσανος, 22, 3, 7, auch τὴν ἐκ πυρὸς παρέχεσϑαι χάριν, 40, 8, 6, welche die Feuerprobe bestanden hat; vgl. noch Dem. ἀξιοπιστότερος τοῠ κατὰ τῶν παίδων ὀμνύντος καὶ διὰ τοῠ πυρός, 54, 40. – Auch = Fieberhitze, πυρετός, Hippocr. – Uebtr., Feuer, Heftigkeit, Leidenschaftlichkeit, Sp. bes. von der Liebe, ἀρσενικόν Callim. 9 (V, 6). – [Υ ist in allen zweisylbigen Casus kurz, u. so in allen Ableitungen u. Zusammensetzungen.] – Vgl. πύϊρ.
-
11 σπερχνός
σπερχνός, schnell, eilig, hastig; βέλος, Hes. Scut. 454; ἄγγελος, Aesch. Spt. 267; – heftig, ὀδύνη ὀξεῖα καὶ σπερχνή, Hippocr., wie νοσος, πυρετός. – Bei Hesych. auch durch σπερχνοποιός erkl., beschleunigend, antreibend.
-
12 τριταιο-φυής
τριταιο-φυής, ές, πυρετός, von der Art eines dreitägigen Fiebers, Hippocr.
-
13 τριταῖος
-
14 τεταρταῖος
τεταρταῖος, viertägig, am vierten Tage; ἀφικνεῖσϑαι τεταρταίους, Plat. Rep. X, 616 b; τεταρταῖος ὤν, Pol. 3, 52, 2; Plut. Mar. 8; bes. πυρετός, Plat. Tim. 86 a. – Auch = der vierte, Pallad. 42 (IX, 173).
-
15 φρῑκ-ώδης
φρῑκ-ώδης, ες, 1) von rauher, unebener Art, τὸ φρικῶδες, das Rauhe, Emporstehende. – 2) schauerlich, schauderhaft; Eur. Hipp. 1202. 1216; ὄψις Ar. Ran. 1331; πυρετὸς φρ., Schauerfieber mit äußerlicher Hitze, Ggstz von ἠπίαλος, Medic. – Uebh. mit δεινός vrbdn, Andoc. 1, 29; ἁγιώτατα ἔχει καὶ φρικωδέστατα Dem. 24, 74.
-
16 δια-λείπω
δια-λείπω, 1) dazwischen lassen; διελέλειπτο, ein Zwischenraum, Her. 8, 40. 41; bes. χρόνον, Zeit dazwischen verstreichen lassen; διαλιπὼν χρόνον αὖϑις ὡρμᾶτο ἰέναι. nach Verlauf einiger Zeit, Plat. Theag. 129 b; vgl. Phaed. 117 e Rep. X, 617 c: ἐνιαυτὸν διαλιπὼν ἕκαστος λει τουργεῖ, nach einem Jahre, Dem. 20, 8; vgl. Her. 3, 157; χρόνον οὐδένα διαλιπόντες, d. i. sogleich, Pol. 5, 107, 6. Bei Hdn. 7, 8, 22 auch μιᾶς ἡμέρας διαλιπών; – πυρετὸς διαλείπων, Wechselfieber, Hippocr.; – c. partic., unterlassen, aufhören, οὐπώποτε διέλιπον καὶ ζητῶν καὶ μανϑάνων Xen. Apol. 16, ich unterließ nie zu forschen; οὐδένα διαλέλοιπα χρόνον διαβαλλόμενος, d. i. ich bin stets verläumdet worden, Isocr. 12, 5. – 2) intrans., dazwischen sein, liegen; διαλιπούσης ἡμέρας, nach einem Tage, Thuc. 3, 74; διαλιπόντων τριῶν ἐτῶν 1, 112; διαλιπούσας τὰς ὁλκάδας ὅσον δύο πλέϑρα ἀπ' ἀλλήλων 7, 38; πίτυες διαλείπουσαι, auseinanderstehende, Xen. An. 4, 7, 6; τὸ διαλεῖπον, der Zwischenraum, An. 4. 8, 13, u. so auch Sp.
-
17 λειπυρία
-
18 λῑπαρής
λῑπαρής, ές (nach den Alten von λίαν παρεῖναι (?), inbrünstig), anhaltend, beharrlich, ausdauernd, unablässig; ἅτε λιπαρὴς ὢν περὶ αὐτοῦ, Plat. Crat. 413 a; λ. εἰμι πρὸς τὰς ἐρωτήσεις τῶν σοφῶν, Hipp. min. 372 a; Sp., πόνῳ πολλῷ καὶ προμηϑείᾳ λιπαρεῖ χρησάμενος ἐξέμαϑον τὴν τέχνην Luc. abdic. 4; πυρετός, anhaltendes Fieber, hist. conscr. 1; bes, vom unablässigen Bitten, Flehen, λιπαρεῖς ἦσαν δεόμενοι, Plut. Tib. Graech. 6. So faßt man auch Soph. El. 1370, σε λιπαρεῖ προὔστην χερί, mit der zum Gebet od. Dienst bes Gottes nie ermüdenden Hand, während guid. ἀφϑόνῳ, πλουσίᾳ mit reichlich spendender erkl.; u. Soph. O. C. 1121, ὦ ξεῖνε, μὴ ϑαύμαζε πρὸς τὸ λιπαρές, τέκν' εὶ φανέντ' ἄελπτα μηκύνω λόγον; vgl. Ar. Lys. 673, οὐδὲν ἐλλείψουσιν αὗται λιπαροῦς χειρουργίας. – Adv., λιπαρῶς ἔχειν, auf Etwas bestehen, Plat. Prot. 335 b, ἀκούειν, 315 e, u. wieder mit Bezug auf anhaltendes, inbrünstiges Flehen, ἐν εὐχαῖς λιπαρῶς παρακαλοῦντες ϑεούς, Legg. XI, 931 c, u. so Sp., wie Themist., philo.
-
19 ἀμφ-ημερινός
ἀμφ-ημερινός, πυρετός, das tägliche Fieber, Plat. Tim. 86 a; Medic.
-
20 ἐφ-ημερινός
ἐφ-ημερινός, täglich, Alexis Stob. fl. 68, 2; πυρετός, Hippocr.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Πυρετός — burning heat masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρετός — burning heat masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρετός — Κάθε σταθερή ανύψωση της θερμοκρασίας του σώματος πάνω από τα φυσιολογικά όρια. Όταν η θερμοκρασία, που λαμβάνεται στη μασχάλη, ξεπερνά τους 37°C θεωρείται π.· όπως είναι γνωστό, η θερμοκρασία του στόματος είναι κατά μερικά δέκατα υψηλότερη από… … Dictionary of Greek
πυρετός — ο 1. παθολογική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, υπερθερμία, θέρμη, ζέστη. 2. εξαιρετική δραστηριότητα: Προεκλογικός πυρετός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τύφος ή τυφοειδής πυρετός — (Ιατρ.). Οξεία λοιμώδης νόσος, που κατά μέσο όρο διαρκεί 4 5 βδομάδες, με χαρακτήρα ενδημικό επιδημικό. Πρώτη φορά την περιέγραψαν το 1659. Τον υπεύθυνο λοιμώδη παράγοντα ανακάλυψε το 1880 ο Γερμανός γιατρός μικροβιολόγος Καρλ Γιόζεφ Έμπερτ… … Dictionary of Greek
αμφήμερος πυρετός — ἀμφήμερος πυρετός, ο (Α) βλ. αμφημερινός … Dictionary of Greek
κίτρινος πυρετός — Επικίνδυνη για τη ζωή ιογενής νόσος η οποία μεταδίδεται στον άνθρωπο με το δήγμα των κουνουπιών. Στο αρχικό στάδιο χαρακτηρίζεται από πυρετό, πονοκέφαλο και ναυτία. Ύστερα από ολιγοήμερη ύφεση ο πυρετός εμφανίζεται ξανά και συνοδεύεται από ίκτερο … Dictionary of Greek
Τέξας πυρετός — Παρασιτική νόσος, πολύ μεταδοτική, που επιστημονικά ονομάζεται ελομιανσία και οφείλεται στην προσβολή των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος από ειδικό αιματοζωάριο, του δίδυμου προσώματος. Μεταδίδεται με το τσίμπημα αρθρόποδων παράσιτων του… … Dictionary of Greek
Πυρετοῖν — Πυρετός burning heat masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρετοῖν — πυρετός burning heat masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πυρετοῖο — Πυρετός burning heat masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)